Pielęgniarstwo rodzinne to specjalizacja pozwalająca skupić się nie tylko na pacjencie, ale i na jego rodzinie i najbliższym otoczeniu – jego wpływie na pacjenta czy możliwościach współdziałania i rozwoju. Pielęgniarka rodzinna to najbliższe wsparcie pacjenta nie tylko w chorobie, ale i w innych sytuacjach wymagających opieki. Osoby, które pragną rozwijać swoje kompetencje w działaniach społecznych, idealnie odnajdą się w tej dziedzinie.
Pielęgniarka środowiskowa – obowiązki
Kształcenie pielęgniarek w Polsce opiera się przede wszystkim na studiach pielęgniarskich, a następnie – możliwości wyboru specjalizacji, w której chce się realizować. Jedną z nich jest pielęgniarstwo rodzinne, które w swoim zakresie świadczy usługi pielęgniarskie dla rodziny przez cały jej cykl – niezależnie od wieku i płci pacjenta. Dzięki takim działaniom, podopieczni mają stałą, specjalistyczną opiekę pod postacią pielęgniarki, która zna ich środowisko, problemy zdrowotne i czynniki, które wpływają na jej rozwój. Pielęgniarka środowiskowa może zaś rozpatrywać poszczególne problemy mając szerszy punkt widzenia, co przekłada się na profesjonalną, zindywidualizowaną opiekę.
Pielęgniarstwo rodzinne – kurs kwalifikacyjny
Aby móc świadczyć usługi w środowisku swoich pacjentów, pielęgniarki muszą przejść odpowiednie szkolenie, które wyposaży je w wiedzę niezbędną do przeprowadzania działań środowiskowych w zakresie medycyny rodzinnej. Program takiego szkolenia porusza takie tematy, jak:
- podstawowa opieka zdrowotna i medycyna rodzinna,
- pielęgniarstwo rodzinne,
- promocja zdrowia i profilaktyka w środowisku zamieszkania,
- problemy zdrowotne w poszczególnych etapach życia.
Kurs kwalifikacyjny z zakresu pielęgniarstwa rodzinnego to 150 godzin teorii oraz 175 godziny praktyk, które kompleksowo przygotowują do wykonywania czynności w zakresie realizowanego szkolenia. Dzięki niemu, pielęgniarka rodzinna może:
- udzielać określonych świadczeń specjalistycznych, obejmujących planowanie, realizowanie i ocenę złożonych problemów zdrowotnych pacjentów i ich rodzin,
- wykonywać świadczenia specjalistyczne, zgodnie z zasadami etyki zawodu i poszanowaniem praw pacjenta,
- doradzać w zakresie zdrowia, profilaktyki chorób oraz profilaktyki powikłań wynikających z choroby podstawowej,
- doradzać w zakresie programów zdrowotnych finansowanych ze środków publicznych oraz realizowanych przez jednostki samorządowe,
- monitorować stan pacjenta i interpretować wyniki badań.
Opieka długoterminowa
W swojej praktyce pielęgniarka rodzinna może napotkać moment w życiu swoich pacjentów, gdy będą oni wymagali opieki długoterminowej ze względu na swój stan zdrowia. Optymalne w leczeniu jest wtedy wskazanie, aby była możliwość wezwania pielęgniarki do domu i skorzystania z jej wsparcia i pomocy. Przy tego rodzaju przypadkach, przydatny jest kurs opieki długoterminowej dla pielęgniarek, który ma na celu przygotowanie pielęgniarki do samodzielnego udzielania świadczeń zdrowotnych w zakresie opieki długoterminowej nad chorym w warunkach domowych.
Pielęgniarka opieki długoterminowej – zakres obowiązków
Po ukończeniu szkolenia, pielęgniarki mogą świadczyć usługi w zakresie:
- indywidualnej, ciągłej i kompleksowej opieki pielęgniarskiej nad osobami chorymi przewlekle i niepełnosprawnymi,
- współuczestnictwa w procesie usprawniania fizycznego i intelektualnego,
- wdrażania obowiązujących regulacji prawnych, standardów i wytycznych w praktycznym działaniu,
- prowadzenia edukacji zdrowotnej,
- przygotowania podopiecznych do samoopieki i samopielęgnacji.
Takie przygotowanie – w połączeniu z medycyną rodzinną – w pełni zapewnia opiekę pielęgniarską pacjentom, którzy potrzebują jej stacjonarnie.
