Zaktualizowano dnia 2 sierpnia 2024
Dostarczanie niezbędnych składników odżywczych wraz z pożywieniem jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania organizmu, a także wsparcia w przebiegu wielu schorzeń i w różnego rodzaju terapiach. Szczególnie istotne jest to w przypadku osób starszych, którym nie zawsze dopisuje apetyt, a problemy związane z układem pokarmowym uniemożliwiają przyjmowanie zróżnicowanych posiłków. Dlatego tak ważne jest, aby zaburzenia odżywiania u osób starszych rozpoznawać możliwie jak najwcześniej i wdrażać odpowiednie działania. Sprawdź, jak można poradzić sobie z tym problemem, pomóc seniorom i poprawić jakość ich życia.
Zaburzenia odżywiania u osób starszych – jakie są rodzaje?
Nieprawidłowe odżywianie się osób starszych wpływa nie tylko na zachwianie poziomu niezbędnych witamin i minerałów w organizmie, ale również na podaż energii, samopoczucie i wiele funkcji życiowych, w tym poznawczych. Zaburzenia odżywiania u seniorów mogą przyjmować różne formy. Wśród nich najczęściej znajduje się jadłowstręt psychiczny związany często z brakiem akceptacji swojego wyglądu czy bulimia z obsesyjnym objadaniem się, a następnie wywoływaniem wymiotów.
Coraz częściej można jednak dostrzec napady objadania się, anoreksji, a także takie zjawiska jak drunkoreksja, czyli zaburzenia odżywiania połączone z uzależnieniem od alkoholu, a nawet ortoreksja – kontrolowanie jakości jedzenia w sposób obsesyjny.
Objawy zaburzeń odżywiania u osób starszych
Niestety zaburzenia odżywiania u osób starszych bywają bagatelizowane, ale też trudne do rozpoznania, co może mieć poważne konsekwencje zdrowotne. Dlatego warto poszerzać wiedzę w tym zakresie i zdobywać adekwatne kwalifikacje, aby pomagać osobom starszym. Właściwa podaż składników odżywczych jest niezwykle ważna także w żywieniu pozajelitowym. Sprawdź, co warto wiedzieć na ten temat w kontekście zaburzeń odżywiania.
Wśród objawów – które powinny zaniepokoić rodzinę, jak i opiekunów osób starszych – należy wymienić zmniejszanie porcji żywieniowych, ale też przyjmowanie znacznych ilości środków przeczyszczających. Niekiedy pojawiają się zachowania mające na celu wywołanie wymiotów, czy też występowanie nadmiernych wyrzutów sumienia w związku ze spożytym posiłkiem.
Warto mieć na uwadze, że aspekty te mają różnorodne podłoże obejmujące zarówno czynniki fizjologiczne, psychologiczne, jak i społeczne. Niekiedy niechęć do jedzenia wynika również z dolegliwości bólowych towarzyszących różnym chorobom przewlekłym. Brak apetytu to jeden z często występujących skutków ubocznych podczas brania różnego rodzaju leków.
Rola pielęgniarek w rozpoznawaniu i interwencji
Pielęgniarka jest jedną z osób, które na co dzień przebywają najbliżej osoby starszej. Znajomość symptomów, które mogą świadczyć o problemach z odżywianiem u osób starszych, jest kluczowa dla wczesnego rozpoznania problemu. Brak interwencji może spowodować zaburzenia pracy takich narządów jak serce, jelita czy nerki, które i tak z racji wieku są już osłabione.
Rolą pielęgniarki w pomocy osobom starszym ze stwierdzonymi zaburzeniami odżywiania jest przede wszystkim pomoc w zrozumieniu istoty danej choroby i problemu. Kluczowe jest również wsparcie i motywowanie do dbania o sferę pożywienia, a także dążenie do eliminowania lęku związanego często z obawą przed wzrostem masy ciała. Pielęgniarka wszelkie sygnały zaburzeń odżywiania u osób starszych powinna skonsultować z lekarzem prowadzącym, jak i rodziną. W walce z zaburzeniami odżywiania najskuteczniejsze jest podejście interdyscyplinarne i ścisła współpraca – zarówno pielęgniarek, lekarzy, terapeutów, dietetyków, jak i osób z rodziny chorego.
Postaw na rozwój – wybierz kurs!
Aby zdobyć cenną wiedzę na temat pomocy pacjentom w podeszłym wieku z zaburzeniami odżywiania i tym samym zwiększyć swoje kwalifikacje, warto wybrać “Kurs kwalifikacyjny geriatryczny dla pielęgniarek” dostępny na platformie dydaktycznej na medical.edu.pl. Absolwent kursu otrzymuje zaświadczenie w języku polskim wydane na podstawie Rozporządzenia Ministra Zdrowia, a także kartę kwalifikacyjną.
